توانمند سازی شناختی ام اس

اگرچه اختلال شناختی در بیماری مولتیپل اسکلروزیس شایع و ناتوان کننده است اما هیچ درمان دارویی تایید شده ای برای این بیماری وجود ندارد. خوشبختانه اکنون شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد توانبخشی شناختی در ام اس موثر است اما اکثر پزشکان از این گزینه های درمانی بی اطلاع هستند.

بیشتر بخوانید : اختلال شناختی خفیف

هدف

هدف از این مقاله ترسیم شواهد حمایت از توانبخشی شناختی در ام اس است.

بحث و گفتگو

اغلب به عنوان یک مداخله توانبخشی شناختی مختصر مفید است جلسه بازخورد روانشناختی پس از ارزیابی عصب روانشناختی. انتخاب مداخله به اهداف بیماران بستگی دارد که ممکن است از اهداف خاص فعالیت/مشارکت روزمره تا حفظ عملکرد شناختی موجود با ایجاد ذخیره شناختی یا به تاخیر انداختن کاهش شناختی بیشتر با کاهش تغییرات عصبی زمینه ای باشد. پزشکان عمومی می توانند با درک گزینه های درمانی و تسهیل دسترسی بیماران به مناسب ترین خدمات توانبخشی شناختی موجود به بهترین وجه به بیماران خود کمک کنند.

مقاله

توانبخشی شناختی می تواند به عنوان یک فرایند شناخته شود که افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک با متخصصان خدمات بهداشتی و دیگران همکاری می کنند تا نقایص شناختی ناشی از توهین عصبی را اصلاح یا کاهش دهند.1 این شامل طیف گسترده ای از مداخلات رفتاری درمانی است که بر دانش از عصب روانشناسی بالینی قرعه کشی, تجزیه و تحلیل رفتاری, تمرین مجدد شناختی, گروه و روان درمانی فردی, نظریه های رفتار جبرانی 2 و مفاهیم نوروپلاستی و ذخیره شناختی.3 در کاربرد بالینی خود, توانبخشی شناختی فرد محور است: مداخلات در همکاری نزدیک با فرد انتخاب, بر اساس یک فرمول کامل مورد زیست روانی اجتماعی, و با هدف تحقق عملکردی کلیدی فرد, سلامت و یا کیفیت از زندگی اهداف بهبود. هدف از مداخله می تواند: جبرانی, مانند پیدا کردن راه هایی برای کمک به یک فرد مدیریت و یا انطباق با اختلالات شناختی خود را از طریق استفاده از کمک های خارجی و یا استراتژی های درونی (به عنوان مثال برای بهبود توانایی خود را به طور قابل اعتماد حضور در قرار ملاقات از طریق استفاده از کمک های خارجی و یا یک استراتژی فراخوان حفظی درونی); ترمیمی, برای تقویت یا بهبود حوزه شناختی کمبود باعث ناتوانی در زندگی روزمره (به عنوان مثال بهبود جنبه های خاص یا به احتمال زیاد ترکیبی از هر دو.

بررسی اثربخشی راهبردهای توانبخشی شناختی ام اس را با کسانی که اشکال دیگری از اختلالات مغزی اکتسابی مانند ضربه مغزی دارند گروه بندی می کند که مرحله زندگی و فعالیت/مشارکت گروه ها ممکن است مشابه باشد (به عنوان مثال حفظ اشتغال پرداخت شده یا شرکت در تربیت خانواده در یک خانواده شلوغ و پر سر و صدا). همچنین افراد مبتلا به ام اس گاهی اوقات با کسانی که اشکال دیگری از شرایط عصبی پیشرونده مانند بیماری پارکینسون دارند گروه بندی می شوند که تمرکز مداخله ممکن است حفظ و محافظت از عملکرد شناختی موجود با ایجاد ذخیره شناختی برای به تاخیر انداختن تاثیر عملکردی تغییرات نوروبیولوژیکی پیشرونده باشد.4 تمرکز نیز می تواند پیشگیرانه باشد, برای کاهش یا به تاخیر انداختن هر گونه کاهش شناختی بیشتر با کاهش سرعت این تغییرات عصبی;3 یا, بیشتر احتمال دارد, ترکیبی از هر دو حفظ و مداخلات حفاظتی.

همه اشکال توانبخشی شناختی فرض به کار در سطح نوروبیولوژیکی از طریق مهار فرایندهای نوروپلاستی, مانند فعال سازی مغز و افزایش اتصال عملکردی, 5, 6 و احتمالا با تثبیت فیزیولوژی شبکه مغز.7 علاوه بر این, در افراد مبتلا به ام اس, تغییرات نوروبیولوژیکی مفید در محور هیپوتالاموس–هیپوفیز–فوق کلیوی, تنظیم بهبود یافته از پیش سازهای سروتونین, و تصور می شود نوروژنز رخ می دهد که سطح استرس و افسردگی به عنوان یک نتیجه از بهبود توانایی برای مقابله با معلولیت کاهش.8

گام های اول: روشن کردن ماهیت مشکل شناختی و فراهم کردن تربیت اولیه روانشناختی

توانبخشی شناختی به بهترین وجه بر اساس تشکیل پرونده جامع روانشناختی اجتماعی بنا شده است که 2 شامل روشن شدن ماهیت و تاثیر اختلال شناختی اساسی است. غربالگری شناختی مختصر و عینی – همراه با مشاهدات بالینی پزشک عمومی و گزارش های بیمار و مراقبان از نگرانی ها و نتایج غربالگری روانشناختی – ممکن است برای تهیه یک برنامه درمانی اولیه کافی باشد. در واقع, این فرایند غربالگری و مشاوره به تنهایی به احتمال زیاد به روانی درمانی.9 با این حال, دستورالعمل های بین المللی توصیه ارجاع برای ارزیابی جامع تر عصب روانشناختی اگر اختلال شناختی, و یا کاهش شناختی بیشتر, در غربالگری نشان داد.10 ارزیابی عصب روانشناختی دقیق تر و قابل اطمینان تر است11 و می تواند اطلاعات دقیق تری را فراهم کند که می تواند برای تهیه برنامه های مراقبت و درمان دقیق و جداگانه مورد استفاده قرار گیرد.12

بازخورد ارزیابی عصب روانشناختی را می توان به عنوان یک مداخله کوتاه توانبخشی شناختی روان تربیتی به خودی خود مفهوم سازی کرد. ارزش درمانی بازخورد ارزیابی روانشناختی مدتهاست که در تنظیمات ارزیابی مشاوره و روانشناسی بالینی شناخته شده است,13 و شواهد اولیه از ارزش خود در تنظیمات ارزیابی عصب روانشناختی و شناختی پشتیبانی می کند.14,15 برخی از جیپیاس ممکن است نگرانی در مورد عواقب روانی بالقوه مضر به بیماران از دریافت ممکن ‘خبر بد’ (یعنی تایید اختلال شناختی) در جلسه بازخورد. با این حال, تحقیقات اخیر استرالیا نشان داده است که نتایج نامطلوب بعید است رخ دهد زمانی که ارزیابی و بازخورد توسط روانشناسان اعصاب واجد شرایط که با تجربه با ام اس و ماهر در تحویل اخبار بد حساس هستند. این تحقیق همچنین نشان داد که با وجود اکثر بیماران مبتلا به ام اس تایید اختلال شناختی در طول جلسه بازخورد یک ماه پس از بازخورد پیشرفت های قابل توجهی در جنبه های مختلف بهزیستی روانشناختی خود از جمله بهبود درک عملکرد شناختی روزمره و بهبود اعتماد به نفس در مدیریت ام اس و بهبود استرس و افسردگی را گزارش کردند.16 این نتایج مثبت ممکن است با توجه به بازخورد شده, از جمله مشاوره در مورد چگونه فرد می تواند به تنظیم, و مدیریت تاثیر, هر گونه مشکلات شناختی شناسایی, و همچنین بحث در مورد چه درمان های دیگر ممکن است مفید به دنبال, مانند توانبخشی شناختی فشرده تر.

دسترسی به ارزیابی عصب روانشناختی و خدمات بازخورد روانشناختی در استرالیا به دلیل عدم وجود برنامه تخفیف مزایای مدیکر برای مولفه تست عصب روانشناختی مانع می شود. با این اوصاف, مولفه های بازخورد روانی را می توان با تخفیف محمد بن بست از طریق یک پزشک عمومی طرح مراقبت های بهداشت روان تحت پوشش اگر هدف از ارزیابی است که به منظور کاهش اضطراب مشتری و یا پریشانی در مورد اختلال شناختی ممکن است و به منظور بهبود خود مدیریت بیماری خود. متناوبا, این خدمات را می توان از طریق شرکت های بیمه درمانی خصوصی که تخفیف برای ارزیابی عصب روانی قابل دسترسی, بیمارستان که خدمات ارزیابی عصب روانی سرپایی (معمولا نیاز به یک ارجاع از یک پزشک کارکنان) و برخی از خدمات اجتماعی و یا سازمان های مراقبت سرپایی. برخی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است بتوانند از طرح بیمه ملی معلولیت خود استفاده کنند اگر هدف از فرایند ارزیابی و بازخورد بهبود ظرفیت خود برای رسیدن به اهداف شیوه زندگی خود باشد.

مراحل بعدی: انتخاب بین گزینه های مداخله توانبخشی شناختی موثر

شده است وجود دارد رشد نمایی پژوهش در ام اس توانبخشی شناختی در طول دهه گذشته است که شواهد حمایت از طیف گسترده ای از مداخلات جبرانی و ترمیمی برای درمان خفیف تا متوسط اختلالات شناختی در خانم 4-7,10 با توجه به اینکه حدود 50% از افراد مبتلا به ام اس تجربه خفیف تا متوسط اختلال شناختی, 17 این مداخلات باید به طور معمول به عنوان گزینه های درمانی جیپیاس.